rozród bydła
Syndrom, zespół słabego cielęcia – problem, który lekceważymy
Wciąż aktualnym problemem w stadach wysokowydajnych są upadki nowonarodzonych cieląt. Zwiększona śmiertelność cieląt, nawet w przypadku porodu przebiegającego bez powikłań jest często skutkiem syndromu słabego cielęcia. Syndrom charakteryzuje się występowaniem objawów klinicznych spowodowanych różnymi czynnikami. Jaka jest geneza tego problemu?
Syndrom słabego cielęcia (ang. weak calf syndrome – WCS) charakteryzuje się wieloma objawami klinicznymi. Pierwszym zauważalnym objawem jest niska, nawet poniżej 20 kg masa urodzeniowa. Ponadto cielęta rodzą się słabe i często nie są w stanie wstać i podejść do wymienia.
Problemem jest również utrudnione oddychanie. Zdarza się brak odruchu ssania spowodowany opuchlizną języka, ślinotokiem oraz brakiem sił na otwarcie pyska. Oceniając cielę, zwraca się również uwagę na/;
- częstość oddechu i akcji serca,
- odruchy czy
- zabarwienie błon śluzowych.
Warto też dokonać oceny łożyska. Jeżeli doszło do zakażenia wewnątrzmacicznego, w surowicy cieląt wzrasta poziom IgM (15x) i IgG (5x). W większości przypadków cielęta dotknięte syndromem padają w ciągu trzech dni.
- Jakie są przyczyny zespołu słabego cielęcia?
- Jaki wpływ na syndrom ma ciężki poród?
- Jaką rolę w utrzymaniu dobrego zdrowia cielęcia odgrywa matka?
